PORTRET 18 – LESBOS – MYTILINI HAVEN – JULI 2016
Vlakbij het vrijheidsbeeld in de haven van Mytilini springen op deze warme zomermiddag veel Grieken in het verfrissende water. Op een afstandje zitten wat Pakistaanse mannen onder een boom, vanuit de schaduw bekijken zij het tafereel.
Een oudere man probeert met trillende handen een duikbrilletje op te zetten. Op de vraag of hij hier woont, begint hij te grijnzen: “Yes, I am a Lesbian. Zo noemen ze mensen van dit eiland, maar die term heeft overal ter wereld een andere betekenis”, zegt hij met pretoogjes.
Hij gaat ernstiger kijken als we hem vragen hoe hij het huidige leven op Lesbos beoordeelt. “Het is een hele zware tijd…” Hij wil zijn gevoelens verder uitleggen, maar zijn Engels is niet toereikend. Dat het hem raakt is duidelijk. Een vrouw komt aangelopen en sluit zich hier volmondig bij aan. Ze is 49 jaar en woont al haar hele leven op het eiland. Nog nooit was ze zo somber gestemd over Lesbos. “De pensioenen voor ouderen, zoals deze heer, zijn enorm gekort de laatste jaren. Ik heb nog een baan als beambte, maar veel bewoners hebben geen werk. Er komen amper toeristen en in plaats daarvan zijn er een hoop vluchtelingen, die ons dagelijks leven verstoren.” Ze wijst naar de groep verderop. “Deze mannen zijn niet gewend aan vrouwen in bikini. Het zwemt echt niet fijn als een groep mannen je van een afstandje aanschouwt.” Iets ‘rottigs’ hebben de mannen haar overigens nooit aangedaan, maar het gevoel is onprettig.
“Sommigen zijn natuurlijk echt vluchteling en die moeten we helpen, maar er zitten ook veel economische migranten tussen hoor. Ik vind het gruwelijk dat mensen zulke risico’s nemen met hun eigen leven en dat van hun kinderen. Het is levensgevaarlijk om je kind in zo’n gammele boot te zetten en die oversteek op zee te wagen.”
De hoeveelheid ellende die de mensen op Lesbos de afgelopen jaren moesten verwerken, is haar duidelijk te veel. De toekomst ziet ze nog somberder in. “We zijn hopeloos. Mensen hier worden continu gekort en hebben amper nog geld om te leven. Nog even en we vluchten zelf ook…”
Wil je meer weten over de omstandigheden in Lesbos? Lees dan:
Lesbos, hard op weg om het Nauru van Europa te worden
Lesbos: Na de vluchtelingenstroom
Lees ook:
Portret 10 – Lesbos – Juli 2016: ‘Zie je die lichten? Daar moet je naartoe’
Portret 11 – Lesbos – Juli 2016: ‘Ons leven hier bestaat uit wachten’
Portret 12 – Lesbos – Juli 2016: ‘Ik wil vooral graag biechten’
Portret 13 – Lesbos – Juli 2016: ‘Grieken voelen zich in de steek gelaten’
Portret 14 – Lesbos – Juli 2016: Griekse gastvrijheid komt duur te staan
Portret 15 – Lesbos – Juli 2016: ‘Mama, ik wou dat het weer 2014 was…’
Portret 16 – Lesbos – Juli 2016: ‘We renden achter de feiten aan’
Portret 17 – Lesbos – Juli 2016: ‘Ik wil geen mensen vermoorden’
Portret 19 – Lesbos – Juli 2016: ‘Dit is mijn pad’
Portret 20 – Lesbos – Juli 2016: Een voorbeeld van hoe het ook kan
Portret 21 – Lesbos – Juli 2016: ‘Je moet zelf wat van het leven maken’
Portret 22 – Lesbos – Juli 2016: ‘Weggaan is echt niet leuk’