Griekse gastvrijheid komt duur te staan

PORTRET 14 – LESBOS – ANAXOS – JULI 2016

Familiebedrijf Christina’s Garden wordt vol passie en liefde gerund. De jongste dochter heeft continu een glimlach op haar gezicht en is altijd in voor een praatje. Haar ‘goodmorning ladies’ klinkt iedere dag weer opgewekt, terwijl er dit jaar eigenlijk niet zoveel te lachen valt…

Al jaren zitten ze het hele zomerseizoen vol met gasten uit Denemarken en Nederland. Nu niet. “Deze week zijn we voor ongeveer de helft gevuld en dit is nog een goede week. Voor augustus zijn er soms maar drie boekingen in één week! Onze Deense touroperator heeft dit jaar helemaal geen kamers ingekocht, de Nederlandse een stuk minder dan normaal en krijgt die lang niet allemaal gevuld.”

Toch is ze nog optimistisch: “We bekijken het nu van dag tot dag. Voor dit seizoen hebben we niet veel hoop maar als het volgend jaar weer aantrekt dan redden we het wel.” Haar ouders kregen in de jaren ‘90 een stukje grond cadeau van hun ouders. Ze bouwden er sindsdien stap voor stap een prachtig appartementencomplex met bar, restaurant en zwembad. Ze begonnen met vijf verblijven en bouwden ieder jaar een stukje erbij. Inmiddels hebben ze ruim veertig appartementen, allemaal met liefde gebouwd en ingericht. 
In de zomer werkt het hele gezin dagelijks. Normaal hebben ze flink wat personeel voor het schoonmaken van de kamers en het bijhouden van de tuinen. Dit jaar doen ze het meeste zelf. Tussen het ontvangen van de gasten, het tappen van het bier en het grillen van het vlees staat pa nu dus ook nog uren voorover gebukt te wieden. “We hebben allemaal een eigen taak en zijn goed op elkaar ingespeeld.”

“Mijn taak is de mensen. Ik ben echt geïnteresseerd in alle verhalen en onthoud details. Als iemand bijvoorbeeld allergisch is voor tomaten weet ik dat na een dag en als iemand een jaar later terugkomt herinner ik me het. Mensen waarderen dat!” Haar liefde voor mensen uitte zich ook in haar studiekeuze, ze volgde een opleiding tot crècheleidster en deed aanvullend een master sociologie. De kans dat ze ooit werk vindt in haar vakgebied is helaas klein. “Er zijn totaal geen banen voor jonge mensen op Lesbos en sowieso weinig in Griekenland.”

Ze zijn niet de enige die het zwaar hebben. De ligbedden op het strand van Anaxos zijn in deze warme eerste week van juli voor een kwart gevuld en in de diverse restaurants geniet slechts een enkeling van een -overigens heerlijke- maaltijd. Sommige hotels gaan dit jaar helemaal niet open omdat de kosten voor elektra en belasting niet opwegen tegen de boekingen. Een bittere pil voor de bevolking van Lesbos. Doordat het eiland vorig jaar een half miljoen vluchtelingen ontving en opving, komt er nu geen toerist meer naartoe… de Griekse gastvrijheid komt hen duur te staan.

Wil je meer weten over de omstandigheden in Lesbos? Lees dan:
Lesbos, hard op weg om het Nauru van Europa te worden
Lesbos: Na de vluchtelingenstroom

Lees ook:
Portret 10 – Lesbos – Juli 2016: ‘Zie je die lichten? Daar moet je naartoe’
Portret 11 – Lesbos – Juli 2016: ‘Ons leven hier bestaat uit wachten’
Portret 12 – Lesbos – Juli 2016: ‘Ik wil vooral graag biechten’
Portret 13 – Lesbos – Juli 2016: ‘Grieken voelen zich in de steek gelaten’
Portret 15 – Lesbos – Juli 2016: ‘Mama, ik wou dat het weer 2014 was…’
Portret 16 – Lesbos – Juli 2016: ‘We renden achter de feiten aan’
Portret 17 – Lesbos – Juli 2016: ‘Ik wil geen mensen vermoorden’
Portret 18 – Lesbos – Juli 2016: ‘Nog even en we vluchten zelf ook’
Portret 19 – Lesbos – Juli 2016: ‘Dit is mijn pad’
Portret 20 – Lesbos – Juli 2016: Een voorbeeld van hoe het ook kan
Portret 21 – Lesbos – Juli 2016: ‘Je moet zelf wat van het leven maken’
Portret 22 – Lesbos – Juli 2016: ‘Weggaan is echt niet leuk’